Line

RELIGIØST SENTRUM I BRONSEALDEREN (1000 – 500 f. Kr.)

Arkeologane tolkar den store mengda med helleristningar som uttrykk for at Åmøy har vore eit felles sentrum for religiøse seremoniar for Nord- og Sør-Rogaland. «Den enorme mengda helleristningsfigurar her tyder i alle høve på at Åmøy har vore noko spesielt», skrive Geir Sør-Reime om helleristningsfelta på Åmøy. Det spesielle kan vera at Åmøy var ein plass der folk frå eit større område samla seg til religiøse festar, og at Åmøy var så heilag at det ikkje budde folk fast der.

«Fleire stammar kan ha vore knytt saman ­gjennom årlege religiøse festar ute på øya», skriv Geir Sør-Reime vidare. «Den største festen var nok om våren. Om ­vinteren låg plantelivet daudt og menneska levde av fjorårs­grøden. Så kom dei fyrste vårteikna, lengre dagar, varmare sol, lauvsprett – varsla om ei ny grotid, lovnadane om ei ny avling. Menneska jubla ut i rein framtidsglede!»

Ein kan koma til dei største helleristningsfelta både frå land og sjø. Felta ligg mellom den gamle kaien på Austre Åmøy og Vågholmen. Frå land er det beste utgangspunktet bedehuset som ligg i krysset mellom Åmøyvegen og Vågholmvegen.

I alt er det kring 1200 figurar i området, fordelt på 15 større og mindre felt. Dette er den største samlinga av helleristningar frå bronsealderen i Rogaland. Det som arkeologane kallar Åmøy I, feltet nærmast gamlekaien og bedehuset, er det største. Her er det registrert 460 ristningar. Halvparten er båtfigurar, elles finn ein fotsålar, solfigurar og groper, men også avbildingar av menneske, dyr, kveiter og øks.